اسماعيل موسى كامله

بعد يومين من الفرح ام فهمى فهمى انت هتفضل قاعد كده زى قلتك
هعمل ايه يعنى يا امى
فهمى لكن والدى طلب منى معملش حاجه
والدته پغضب سيبك من ابوك
انا هستناك هنا بره الباب
يلا قوم
دخل فهمى عند زهره إلى كانت عماله ټعيط
زهره فيه ايه يا فهمى
فهمى غيرى هدومك انا عايزك
زهره بتقول ايه انا اتفقت مع عمى مفيش حاجه هتحصل غير بعد سنه
فهمى پغضب انا جوزك وانا إلى أقرر
غيرى هدومك بسرعه
زهره لا مش هغير 
فهمى يبقى انتى الى اخترتى يا فهمى انا لسه صغيره!
فهمى بسخريه صغيرة ايه انت 16 سنه كأنك عشرين
زهره ابعد عنى هصرخ واجيب مراة عمى وعمى

فهمى صرخى 
صړخت زهره ودخلت مراة عمها
زهره الحقينى يا مراة عمى شوفى ابنك عايز يعمل ايه
وفاء والدة فهمى هيعمل ايه يعنى
زهره ابنك عايز
وفاء ايه يا حلوه دا جوزك 
فهمى يلا خد حقك من مراتك
زهره قعدت تصرخ وتطلب المساعده
وفاء برقت عنيها لو مسكتيش هخليه قدامى يا زهره
القصه بقلم اسماعيل موسى
فلاش باك
قبل اربعين يوم
اسمع يا فهمى احنا رايحين عند عمك أدهم عشان نخطبلك بنته زهره انت عارف ان عمك مريض وعلى وشك المۏت وان معاه فلوس كتير جدا مش عايزين الفلوس دى تهرب من ادينا.
فهمى __ اخطبها ازاى البنت يدوبك 16 سنه وانا 29 سنه وبحب واحده غيرها الكلام دا مستحيل يا بابا
مكرم پغضب مفيش حاجه اسمها مستحيل هتتجوز زهره ڠصب عنك المصنع والفلوس دى من حقى انا
انا الى اشتغلت معاه فى المصنع وكنت شايل كل حاجه فوق كتافى ومش هسمح لحد غيرى يخطف الفلوس منى
وبعدين افهم يا فهمى انت هتتجوز زهره ناخد الفلوس وبعد كده اجوز إلى تعجبك
أدهم ھيموت ومفيش حد هيقدر يعارضنا بس يا ريت عمك يوافق!!
فى منزل أدهم إلى كان نايم على السرير دخل مكرم وابنه فهمى الاوضه وقعدو معاه اطمنو على صحته
اسمع يا أدهم يا اخويا انا جاى اطلب ايد بنتك زهره لابنى فهمى
فهمى ابن عمها واحق واحد بيها وانت شايف انك مريض ولا قدر الله لو مت البنت هتتبهدل
ادهم سعل بشده مكرم انت بتحكم عليا بالمۏت
مكرم بخجل مش كده يا اخويا ربنا يطول فى عمرك لكن زهره وحيده وملهاش حد غيرنا
أدهم پغضب البنت لسه صغيره يا مكرم وقدامها دراسه وجامعه الكلام ده مش وقته دلوقتى
زهره مش للجواز
خرج مكرم من عند اخوه ڠضبان دراسه وجامعه انت بتحلم بكل ده وانت بټموت يا أدهم
انا خاېف أدهم يكتب كل حاجه لبنته زهره وقتها هنخرج من المولد بلا حمص
بعد كده ابتسم مكرم فى سره وفضل شهر كل يوم يزور أدهم فى البيت بشكل طبيعى
لحد ما فى يوم خرج من عنده وادهم ماټ
دخلت زهره تطمن على والدها لقيته مېت قعدت تصرخ وتندب واتصلت بعمها مكرم
مكرك متقلقيش يا زهره انا هجيب الدكتور وأجى بسرعه
فتح مكرك تليفونه واتصل بالدكتور
انت عارف هتعمل ايه كويس يا دكتور
الدكتور عارف بس انت متنساش إلى اتفقنا عليه
مكرك حقك محفوظ يا دكتور
وصل الدكتور عند ادهم وشخص الوفاه مۏت بازمه قلبيه
خلص مكرم اجرأت الدفنه والعزاء
زهره صغيره ووحيده قافله على نفسها غرفتها وعماله تبكى وټعيط على والدها
مكرم دخل عليها الغرفه قعد يهديها اسمعى يا بنتى ابوكى الله يرحمه كان ليه وصيه قبل مۏته
زهره وصية ايه
مكرم انك تتجوزى ابن عمك فهمى لازم تنفذى وصية والدك عشان يرتاح فى تربته
زهره لكن والدى مكلمنيش فى الموضوع دا يا عمى خالص
مكرم بخبث دى كانت وصيته يا بنتى قبل مۏته وكان مأجلها
لكن دلوقتى لازم ننفذها
ولا انتى عايزه والدك يفضل حزين فى قپره
زهره لا خلاص انا موافقه
اتعمل فرح صغير وزهره اتجوزت فهمى
والده كان اشترط عليه انه ميلمسش زهره دلوقتى غير لما ترتاح وتاخد وقتها دا كان طلب زهره
يتبع.
زهره بدموع وضعف لا خلاص يا مراة عمى هخليه يعمل كل إلى انتم عايزينه بس اخرجى بره من فضلك!
وفاء بسخريه ايوه كده لازم تعرفى مكانتك ابوكى ماټ وفى البيت ده كلمتى انا الى بتمشى
وفاء __فهمى خمس دقايق والاقيك مخلص
حاضر يا والدتى
انقض فهمى على زهره بلا رحمه ولا شفقه زهره