رواية بدارية مفترية

لو كان ابوكى لسه عايش كان زمانه أصغر منه تردى عليه كلمه بكلمه تصغريه قدام عيال ولده تخليه بطيب خاطر يحبس نفسه فى اوضته لأجل ما يوريكى وشه ولا يسمع منك كلمه زيادة تقل منه.
بدرية بلجلجه اوعى لحديتك يا سيد تنساش انى خيتك الكبيرة فمتعليش صوتك علي قصاد عيالى.
اااه يعنى ۏجعتك علايه الصوت يبقى كيف حال الرجل وابوه ال مسحتى بيهم الأرض ومالك يختى محموقة ليه وانتى بتقولى الكبيرة الكبير كبير عقل وكل ما كبر عقلك علا مقامك
قوليلى ليه مستقويه القلب على عيالك وحريمهم فى حين ان اجواز بناتك لما بيجوا بتشليهم من على الأرض شيل بكون مستعجب وانا شايفك رامحه يمين وشمال معرفاش تراضيهم كيف ولا كيف.
هي شايلين عارى وحامينه.
اخوها وحريم ولادك هما ال فاتحين البيت ومعمرينه.
هى ازاى وواحد اول ما قال يا جواز خدها بعيد عنى والتانى واقف وشويه هيضرب نفسه بجذمه انه معملش زيه وناوى عليها باينه فى عنيه.
ولدها الصغير ياما اذا كان مرات اخويا الكبير مكنتيش تحمليها فى زيارتهاوتطلقى عليها خياتى تعاركوها على أقل سبب وفى اخر مرة فى العيد طلعتوها حرمية حتى اخويا مبقناش نشوفه وبيكلمنا على التليفون ومرات اخويا التانى ال قايمه بالبيت وبينا سلماش منك على الطلعة والنزلة تسمى بدنها ولو المسكينه وجعت تحت يدك بنسحبوهابالعافية ده انا فى مرة اخدت عنها ضربه فى دراعى قعد تلات ايام مزرق مخدول قدرش احركه.
بغيظ حد كان قالك حوش ماهى ال غلطانه سابت اللبن لحد ما فار واتكب نصه.
الواد واهى هتريحك خالص انا كنت سايبها بتلم خلجاتها وبتقول راجعه دار ابوي وجيت وراء اخوي علشان يلحقها.
الولد الكبير ووه بيتى هيخرب بس دى لو راحت صوح دار ابوها بأى وش ارجعها وانا مش رجل لا قصاد نفسى ولا قصادهم بيتى خلاص خرب قبل ما يعمر وولدى ولا بتى ال جاين مهيتربوش فى حضنى ليه كده ياما ده جزاتى.
بدرية بعيون واسعه هى حبلة.
لسه عارفين الصبحيه قالتلى هتقولك وانا روحت على اشغالى.
بدرية لا تخافش العيل مصيره لابوه فى الاول والاخر ورك ما تولد انا هاخده واربيه على ايديا.
خاله انتى مافيش فايده فيكى ال جواكى ده ايه يا شيخه صوت ولدك وهو بيتكلم يوجع القلب الحسړة فى صوته والدمعه فى عينه موجعوكيش .
الواد الصغير ياما تعالى ارجعى البيت وطيبى خاطرها وهى غلبانه وبت حلال وهتسمع منك وهتقعد.
اذا ابوك وجدك ما اجوش لحد عندى يحبوا على رجلى انا ما راجعه.
اخوها قام بنفضه مسكها من يدها هووس ولا كلمه تانى انتى صوح مالكيش رجعه غير فى حالة وحده لما تتربى وتربيتك دى على ايدى وال معملتهوش امك وندمت عليه انا هعمله وهتكفل بيه روح يا بدر الحق مرتك راضيها وانت يا عماد قوم
روح لابوك وقوله انت محلول من وعد جدتى وخالى بيقولك اتجوز لو رايد بس لاجل بناتها احفظلها اوضتها لما تعرف قيمتك وقيمه دارها بيدى هرجعها ليك يا بن الأصول.
هي هتمسكلى العصاية ياك.
بعصبية خلتها تخاف منه لأول مرة والبلغة لو حكمت يا بت ابوى.
بص لحريمه ال اتودودوا ال عندها كلمه توفرها واللي مش عاجبها الباب يفوت جمل.
كل واحده بعد ما كانت بتبص للتانية وبتحرك ايدها خافوا وسكتوا
بايده زاحها بالراحه عليهم هتاخدوها معاكم على جوه وزعوا الشغل عليكم.
لسه هتتكلم
ولا كلمه ايدك بايدهم ولو هما جم عليكى قوليلى وانا كفيل بيهم
ورجع بص عليهم ولو هى جات عليكم قولولى وانا كفيل بيها.
روحوا يا عيال